Mannlíf á Indlandi
Hundgott útsýni úr fjöllunum
Mikil fjöldi Tíbeta býr í Dharamasala og nálægum bæjum, þeir koma fótgangandi yfir Himalæ fjöllinn og setjast að sem flóttamenn Indlandsmegin við rætur Himalæ. Það var einmitt í fréttum um daginn að Kínverjar hafi skotið nokkra tíbeta eins og hunda þegar þeir voru á leiðinni til Indlands. Sögðu að þeir hefðu ógnað sér, með hverju spyr ég, bænaflaggi? Dalai Lama kemur stundum til McLeojd Ganz og heldur fyrirlestur, ég sá hans samt ekki þegar ég var þarna.
Gamall Tíbeskur munkur í McLeojd Ganz
Þessi mynd er alltaf í uppáhaldi hjá mér því að er eins og strákurinn og maðurinn með gleraugun sé bara vinir okkar og eigi að vera með á myndinni.
Skemmtileg mynd af umferðinni frá Amritsar
Hér sést Golden temple innan virkisveggjarins
Í Amritsar, hér fyrir innan er Golden Temple, þessi staður er fyrir Sikha svipað og Páfagarður er fyrir Kaþólikkum.
Nýja Delhí, Jama Masjid, sem þýðir aðalmoskva
Hvað er annars að fréttast
Er þessi síða dauð, hún var það þangað til í kvöld. Hvað er ég svo búin að vera að gera síðan síðast (26. júlí). Stuttu eftir þann dag átti ég afmæli, jei. Svo eftir verslunarmannahelgi fór ég í stærðfræðinámskeið upp í Háskóla sem tók tvær vikur. Vikuna eftir það fór ég í jeppaferð með vinnunni hennar Jóna að rótum Hofsjökuls (Sprengisandsleið). Fórum upp á hálendið frá Skagafirði og komum aftur niður í Eyjafirðinum. Daginn eftir að hafa verið á hálendi þá brunaði ég upp á Leifstöð og skellti mér til Krítar. Þetta var kallaferð. Fór með Hemma, Frikka og Árna í vikuferð. Kostaði 30.000 kall, ekki dýrt. Þetta var fín ferð... leigðum okkur bílaleigubíl, keyrðum upp í fjöllin og rúntuðum þarna um. Gengum lengsta glúfur Evrópu (15 km) og urðum innlygsa í litum bæ sem við þurftum að sofa í og ferjan til baka fór ekki fyrr en 17 daginn eftir.... sem var allt í lagi því það var nóg um að vera á ströndinni. Þarna vorum við í viku og drukkum Mythos, og svo hef ég nánast ekkert heyrt í þessum mönnum eftir að ég kom heim. Alveg eins mikið mín sök eins og þeirra. Jæja dagin eftir að ég kom heim þá byrjaði skólinn og síðan hann byrjaði er ég búinn að vera stressaðri en andskotinn. Allavegna er ég búinn að vera það stressaður að ég hef ekki gefið mér tíma til að skrifa á þessa síðu eða tala við vini mína. Nema Valla en hann hitti ég einu sinni í viku, á föstudögum klukkan 10 þegar við fáum okkur kaffi. Ég er s.s. að vinna á föstudögum hjá Símanum sem er fínt. Fer yfir tadig próf (nenni ekki að útskýra hvað það er). Veit ekki alveg ástæðuna fyrir því að ég er akkúrat að nenna að skrifa hérna inn núna.... kannski vegna þess að Jóna er í Kaupmannnahöfn með mömmu sinni og ég hef ekkert að gera....ætti náttleg að vera sofandi en hvað með það. Langar að gera þetta blogg að svolitlu myndabloggi. Birta myndir frá hverju landi sem við heimsóttum. Núna er s.s. Indlandi og bráðum kemur röðin af myndum frá Sri Lanka og svo koll af kolli, þannig ætti ég að geta birt eitthvað skemmtilegt hérna þangað til í apríl á næsta ári. Takk í bili, hrikalega langar mig mikið aftur til útlanda. Frelsið sem fylgir svona ferðalagi er ólýsanlegt. Þú fattar það þegar þú kemur heim. Engar áhyggjur af peningum, engar áhyggjur að mæta í vinnu eða skóla. Frelsi til að ferðast hvert sem þú vilt þegar þú vilt. Indland núna, nenni því ekki lengur, skellum okkur til Sri Lanka. Tæland eða Laos eða kannski Vítetnam um áramótin, væ not. Ha liggja á sólarströnd á Malasíu í febrúar, kafa í Rauða hafinu í mars, af hverju ekki, betra heldur en að þurfa að skafa af bílnum sínum eða taka strætó í vinnuna. Borða frekar fried rice á ströndinni heldur en signa ýsu í mötuneytinu. Ferðalög eru frelsi, að þekkja menningu annarra og skilja hvort annað veitir okkur frelsi frá fáfræði og bushískum framkvæmdum.
Fyrir einu ári síðan var ég í Mumbay á Indlandi
Vá hvað mig langar aftur til Indlands, það er næstum því eina landið úr allri ferðinni sem mig langar virkilega aftur að heimsækja. Þetta er svo stórt land að maður gæti verðið alla sína ævi að skoða allt landið. Svona er plan af næstu Indlandsferð: fljúga til Delhi (memo: muna að vera með hótelgistingu fyrstu nóttina pantaða). Taka lest til Varanasi, svo til Calcutta. Ferðast svo til Vidjawaddja sælla minninga og þaðan til Bangalore. Ferðast svo einhvað þarna um í miðju Indlandi og drekka nóg að chjæ og kingfisher og borða nóg af tandorri og samosa. Fikra mig svo aftur norður í átt að landamærum Indland og Nepal. Fara svo yfir landamærinn til Nepal og ferðast þar um stund. Fljúga til Tíbet og biðja fyrir friði í heiminum (úr hæstu hæðum). Ef vel gengur mætti kannski ferðast um Kína í einhvern tíma áður en haldið væri heim. Snilldarferð, ha fara þangað í brúðkaupsferði, já takk, hver stakk upp á því eiginlega?
Mikil fjöldi Tíbeta býr í Dharamasala og nálægum bæjum, þeir koma fótgangandi yfir Himalæ fjöllinn og setjast að sem flóttamenn Indlandsmegin við rætur Himalæ. Það var einmitt í fréttum um daginn að Kínverjar hafi skotið nokkra tíbeta eins og hunda þegar þeir voru á leiðinni til Indlands. Sögðu að þeir hefðu ógnað sér, með hverju spyr ég, bænaflaggi? Dalai Lama kemur stundum til McLeojd Ganz og heldur fyrirlestur, ég sá hans samt ekki þegar ég var þarna.
